सोम सूक्त
(१)सोमस्य  धारा  पवते  नृचक्षस 
        ऋतेण 
देवान्हवते   दिवस्परि 
ब्रहस्पते  रवथेना 
वि  दिद्युते  
        समुद्रासो   न   सवनानि   दिव्यषु ।
पदपाठ-    सोमस्य  
।  धारा  ।  पवते  ।  नृचक्षस  । 
               ऋतेण  ।  देवान्  ।  हवते  ।  दिवः  । परि ।
               ब्रहस्पते  ।   रवथेन
।  वि 
। दिद्युते । 
      समुद्रासो ।  न । सवनानि  
।  दिव्यषु   ।
अर्थ- इसके
ऋषि श्री  भारद्वाज वसु, छन्द जगति तथा देवता
पवमान सोम है । 
        मनुष्य जाति को देखनेवाले  सोम की धारा बहती है । यह यज्ञ के द्वारा आश्रय
के ऊपर (रहनेवाले ) देवताओं को बुलाता है । बृहस्पति की गर्जन से यह चमकता है ।(प्रातरादि)
सवन (पृथ्वी ) को नदियों की तरह व्याप्त कर रहे है ।
व्याख्या-  १ .रवथेना – छान्दसि दीर्घत्व 
              २ हवते , पवते , दिव्यषु , विद्युते  -  तिड़्तिड़
इति सर्वानुदात्त ।
               ३  बृहस्पते 
- वतस्यव्यादि  गण की धातु  अर्थात् दो उदात्त ।
                ४  समुद्रास -      वैदिक 
रुप 
                 ५  सवनानि - 
सव्  + ल्युट ।
(२)    यं त्वा 
वाजिन्नहन्या  अभ्यनूषता-
                योहनं   योनिमा 
रोहसि  द्युमान् 
         मद्योनामायु;  प्रतिरन्महि   
श्रय 
                 इन्द्रस्य   सोम पवसे नृषा मद  ।
   पदपाठ - 
यम् ।  त्वा । वाजिन् । अहन्या । अभि
। अनूषत् । अयः ।
                  हवम्  ।  योनिम्
। आ।  रोहसि ।  द्युमान् 
। मघोनाम् । 
                आयुः । प्रतिरन् । अहि । श्रय । इन्द्रसि
। सोम । पवसे ।नृषा  । मद ।
अर्थ-   हे अन्न देने वाले , जिस तुमको गाये  स्तुति करती है , (वह) प्रकाशमान (तुम)  स्वरणमय
          हाथ द्वारा निर्मित स्थान पर बढ़ते हो ।
उदार दानियों की आयु तथा (उनके) महान यश 
           को बढाते हुवे , हे सोम इन्द्र के लिये
शक्तिशाली और मदकारक (पेय) तुम बहते हो ।
व्याख्या-  अहन्या - 
पहले से गोवथ की बात नही हो सकती ।
            सोम , वाजिन् -  आमंत्रितस्य 
च  आष्टमिकम् ।
            अभ्यूषन्  - यद्वृत्तान्नित्यम् ।
            रोहसि – तिड़ तिड़  ।
         अयोहतं -     छन्दोनुसार पठ्यते  । 
(३)एन्द्रस्य  कुक्षा पवते मदिन्तम्  
            ऊर्जम्  वसानः श्रवसे 
सुमड़्गलः
प्रत्यड़ स
विल्वा भुवनाभि पप्रथे 
            क्रीड़न्हरिरत्यः स्यन्दे  वृथा ।
पदपाठ
-  आ। इन्द्रस्य । कुक्षा । पवते । मदिन्ड़्तमः
। 
               ऊर्जम्  । वसान । 
श्रवसे । सुड़्मड़्गलः  ।
            प्रत्यड़ । सः । विल्वा । भुवना । अभि
। पप्रथे ।
                क्रीड़ेन् । हरि । अत्यः । स्यन्दते
। वृथा ।
अर्थ-  अत्यधिक आनन्दित करनेवाला  मड़्गलदायी (सोम) शक्ति से आवेष्टित होता हुवा अन्न
को 
         पचाने के लिये इन्द्र के पेट में बहता है
। उसने सम्पूर्ण प्राणियों की ओर (अपने को ) 
          फैलाता है  । (वेदी पर ) खेलता हुवा , हरे वर्णवाला शीघ्रगामी
(सोम) बह रहा है । 
व्याख्या-   कुक्षौ का वैदिक रुप हुवा  ।
             श्रवस -  यज्ञ , 
अन्न ।
         मदिन्तम् -  णिजन्त रुप , अर्थ- मदकारक 
            पप्रथे – पवते , स्यन्दते – तिड़् तिड़्
इति  सर्वानुदात्त ।
           वसान् – वस् + शानच   ।
          सुमड़्गल ; - नन् सुभ्याम्  ।
          कुक्षा – सप्तम्यन्त पद  (वैदिक रुप )
           क्रीड़्न् – डकारस्य लकारः  
             स्वरमध्यम   ड् 
> ल  ।ठ   > लट् 
। 
               अतः ड् के स्थान पर ल होगा ।
(४)तं  त्वा  देवेभ्यो  मधुमत्तमं 
नर ;
         सहस्त्रधारं   दुहते 
दश  क्षिप 
     नृभि  
सोम प्रच्युतो  ग्रावभि  सुतो 
       विश्वान्देवाँ  आ  पवस्वा  सहस्त्रजित् 
।
पदपाठ
-   तम् । त्वा ।  देवेभ्यः । 
मधुमत् तमम् ।  नरः । 
              सहस्त्र 
धारम् ।  दुहते ।  दश ।  क्षिप
।   नृभि । 
              सोम । प्रच्युत् ।  ग्रावभि । 
सुतः ।   विश्वान्  ।
              देवान्  ।     आ
।    पवस्व ; ।  सहस्त्रजित्  
। 
अर्थ-    उस अत्यधिक मधु से पूर्ण सहस्त्र धारा वाले  तुमको  मनुष्य
तथा  दश अड़्गुलिया 
           देवताओं के लिये दुहती है । हे हजारों
को जीतने वाले सोम  , मनुष्यों द्वारा लाये
गये 
          पत्थरों से पीसे गये (तुम) सम्पूर्ण देवताओं
के पास बहो ।
व्याख्या
-    सहस्त्रजित्  , सोम - 
आमंत्रितस्य च  आष्टमिकम्  । 
              देवाँ   -  वैदिक  संधि  ।
                पवस्व  , दुहते – तिड़ तिड़  इति सर्वानुदात्त  ।
              प्रच्युत्  -     प्र
+ च्यु +  क्त  । 
(५)तं  त्वा  हस्तिनो  मधुमन्तमद्रिभि –
          दुहन्त्यप्सु    वृषभ 
दश  क्षिप 
     इन्द्र  
सोम   मादयन्दैव्यं    जनं 
            सिन्धोरिवोर्मि    पवमानो 
अर्षसि 
पदपाठ-    तम् । त्वा । हस्तिन ।  मधुमन्तम् 
। 
              अद्रिभि   । दुहन्ति । अप्सु ।  वृषभं  
। दश ।   क्षिपः ।
               इन्द्रम् ।  सोम । मादयन् ।  दैव्यम् । जनम् । सिन्धोर इव । ऊर्मि ; । 
                 पवमान्  ।  अर्षसि
।
अर्थ
-     कुशल व्यक्ति को  दश अंगुलिया उस अत्यधिक मधु से पूर्ण शक्तिशाली
तुमको 
           पत्थरों से पानी में दुहती है । हे सोम
, इन्द्र को तथा स्वर्गीय जनों को आनन्दित 
             करते हुवे  छलनी से निकलकर नदी की धारा की तरह तेजी से बहते
हो ।
व्याख्या
-    मादयन् -  मद + णिच् 
+ शतृ  
                पवमान्  -    पव  + शानच् 
                 हस्तिनः    +  कुशल  
                 सोम -     आमंत्रितस्य  च   आष्टमिकम्   ।
Comments
Post a Comment